دارت؛ ترکیبی از دقت، مهارت و ظرافت

ساختار تخته دارت

الیاف سیزال یکی از باکیفیت ترین متریالی است که در تخته های دارت به کار می رود که البته به نسبت تخته هایی از جنس چوب پنبه و چوب کبریتی، قیمت بالاتری دارد. این فیبرها انواع مختلفی دارد که کشورهای آفریقا، برزیل و چین آن ها را تامین می کنند. از نظر ابعاد، تخته دارت می بایست قطری معادل 451 میلی متر داشته و به 20 بخش شعاعی تقسیم شود. تفکیک هر بخش از ورق فلز به وسیله سیم فلزی یا نواری نازک انجام می شود. هرچه این سیم های جداکننده نازک تر باشد، احتمال برخورد دارت ها با آن ها کمتر می باشد و بنابراین نازکی این سیم ها در تخته دارت، نقطه قوت محسوب می شود. بر سطح تخته دارت اعدادی از جنس همین سیم های نازک درج شده اند که سیستم امتیاز دهی در این بازی را مشخص می کند. در تخته های دارتی که کیفیت چندان موردقبولی ندارند، اعداد امتیازدهی به صورت چاپی بر سطح تخته درج شده اند.

انقلاب در ورزش دارت زمانی اتفاق افتاد که تکنولوژی در مسیر سیر صعودی و تساعدی خود، نگاهی هم بر دارت داشت و این حیطه را هم همگام با تمام حیطه های زندگی بشر، دچار تحول کرد. در اواخر دهه 70 میلادی، تخته های دارت الکترونیکی به بازار معرفی شد که دارای کامپیوتری هستند که به صورت الکترونیکی امتیازها را ثبت می کند و انواع مختلف و متنوعی از بازی ها را پوشش می دهد. ساختار تخته دارت های الکترونیکی شامل روکش های پلاستیکی و سوراخ های کوچک است که با پرتاب دارت به سمت تخته و تماس با صفحه فلزی، کامپیوتر امتیاز بازیکن را ثبت می کند و به این ترتیب اختلافات ناشی از خوانش امتیازها برطرف شده و ورزش دارت محبوبیتی بیش از پیش مخصوصا در ایالات متحده آمریکا یافت.